Το βράγχος φωνής αποτελεί ένα σύμπτωμα που δεν πρέπει να αγνοείται, αφού μπορεί να συνοδεύει ένα ευρύ φάσμα παθήσεων(καλόηθων και κακόηθων) του λάρυγγα. Σε αυτό την ενότητα  θα εξερευνήσουμε τα αίτια του βράγχου φωνής καθώς και τις πιθανές λύσεις που προσφέρει η ωτορινολαρυγγολογία για την αντιμετώπιση αυτού του ανησυχητικού συμπτώματος. 

ΠΡΟΣΟΧΗ! Πριν προχωρήσουμε να αναλύσουμε τις πιθανές αιτίες βράγχους φωνής θα πρέπει να γνωρίζουμε εξαρχής ότι ΚΑΘΕ ΒΡΑΧΝΑΔΑ ΠΟΥ ΔΙΑΡΚΕΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ 3 ΕΒΔΟΜΑΔΕΣ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΛΕΓΧΕΤΑΙ ΕΝΔΟΣΚΟΠΙΚΑ ΑΠΟ ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΜΕΝΟ ΩΡΛ ΙΑΤΡΟ!

1. ΛΑΡΥΓΓΙΤΙΔΑ

Η λαρυγγίτιδα είναι φλεγμονή του λάρυγγα, που αποτελεί βασικό όργανο για την αναπνοή, την φώνηση και την κατάποση. Στο λάρυγγα βρίσκονται βασικές δομές όπως οι φωνητικές χορδές, η επιγλωττίδα (ο χόνδρος που καλύπτει και προστατεύει τις χορδές κατά την κατάποση) καθως και η απαρχή του οισοφάγου, ακριβώς πίσω από το άνοιγμα της τραχείας.

Το πιο σύνηθες σύμπτωμα της λαρυγγίτιδας, η βραχνάδα, οφείλεται στο πρήξιμο των φωνητικών χορδών αλλά και σε δομικές αλλοιώσεις της επιφάνειας τους, ειδικά οταν επιβαρύνονται σε χρόνια βαση. Το οίδημα (πρήξιμο) του λάρυγγα μπορεί να προκληθεί από λοίμωξη, όπως κρυολόγημα, γρίπη ή βρογχίτιδα. Ή το πρόβλημα μπορεί να είναι κάτι τόσο απλό όσο η κατάχρηση φωνής .

Με την κατάλληλη θεραπεία, η οξεία (μικρής διάρκειας) λαρυγγίτιδα θα πρέπει να υποχωρήσει σε όχι περισσότερο από 3 εβδομάδες. Μερικές φορές όμως, η λαρυγγίτιδα διαρκεί περισσότερο και μεταπίπτει σε χρόνια. 

Η λαρυγγίτιδα συχνά είναι δευτεροπαθής, δηλαδή σχετίζεται συχνά με άλλη ασθένεια, όπως κρυολόγημα, γρίπη ή βρογχίτιδα. Τα συμπτώματα σε παιδιά και ενήλικες είναι συνήθως παρόμοια. Ωστόσο τα πολύ μικρά παιδιά εμφανίζουν σπανιότερα βραχνάδα διότι οι βλεννογονικές στιβάδες των φωνητικών τους χορδών δεν είναι πλήρως σχηματισμένες.  Τα συμπτώματα της λαρυγγίτιδας περιλαμβάνουν:

• Βραχνάδα που ειναι και το συχνότερο σύμπτωμα

• Πονόλαιμο ή τραχύτητα στην κατάποση
• Κνησμός στο επίπεδο του λάρυγγα
• Ενίοτε χαμηλός πυρετός
• Ξηρός βήχας
• Μια συνεχής επιθυμία να καθαρίσετε το λαιμό σας
• Διογκωμένοι λεμφαδένες ειδικά όταν συνυπάρχει με σοβαρή ιογενή λοίμωξη του ανώτερου αναπνευστικού

Αιτία

Η πιο κοινή αιτία οξείας λαρυγγίτιδας είναι μια ιογενής λοίμωξη, όπως μια λοίμωξη του ανώτερου αναπνευστικού με συχνότερες αιτίες τις ακόλουθες

• Κρυολογήματα
• Γρίπη
• Βρογχίτιδα

Άλλες αιτίες οξείας και χρόνιας λαρυγγίτιδας είναι:

• Κάπνισμα ή άτμισμα
• Υπερχρήση ή κακή χρήση της φωνής, όπως ουρλιαχτά, δυνατές επευφημίες, τραγούδι. Τα βρέφη και τα μικρά παιδιά μπορεί να πάθουν λαρυγγίτιδα από το συνεχές κλάμα.
• Αλλεργίες
• Ερεθισμός του λαιμού που προκαλείται από εισπνεόμενα φάρμακα.
• Μια μυκητιασική λοίμωξη
• Ένας τραυματισμός, όπως ένα χτύπημα στο λαιμό
• Εισπνοή χημικών αναθυμιάσεων πχ χλωρίνη
• Ρινοκολπίτιδες όπου υπάρχει οπισθορρινική έκκριση και  ερεθισμός του λαρυγγικού βλεννογόνου.

Η γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση (ΓΟΠ)  μπορεί επίσης να παίξει κάποιο ρόλο. Τα ισχυρά οξέα μπορούν να μεταφερθουν, μέσω του οισοφάγου, από το στομάχι στο λάρυγγα και  να  ερεθίσουν τις φωνητικές χορδές με επακόλουθο να αλλοιωθεί η φωνή . Στην περίπτωση αυτή μπορεί να συνυπάρχει αίσθημα καψίματος πίσω από το στέρνο, συχνές ερυγές (ρεψίματα) και ίσως το προεξάρχον σύμπτωμα είναι η ανάγκη καθαρισμού το λάρυγγα με προκλητό ξηρό βήχα. Σε πολλές περιπτώσεις, ειναι δυνατό να λείπουν τα πολύ συνήθη συμπτώματα της γαστροοισοφαγικής παλιδρόμησης αλλά ο ασθενής να συνεχίζει να έχει λαρυγγικά ενοχλήματα. Στην περίπτωση αυτή μιλάμε για λαρυγγοφαρυγγική παλιλνδρόμηση, μια διάγνωση που τίθεται αφού αποκλειστεί η ΓΟΠ αλλά ο ασθενής ανταποκρίνετι στην αντι – ΓΟΠ αγωγή.

Η ΩΡΛ εξέταση για τη διερεύνση στης οξείας ή χρόνιας λαρυγγίτιδας περιλαμβάνει τα εξής βήματα:

• Εξέταση του φάρυγγα και, επί υποψίας μικροβιακής λοίμωξης, λήψη καλλιέργειας. 
• Ενδοσκόπηση.  Η εξέταση αυτή πραγματοποιείται είτε με εύκαμπτο ενδοσκόπιο που περνά από την μύτη και ελέγχεται όλη η ανώτερη αναπνευστική οδός, είτε με το άκαμπτο λαρυγγοσκόπιο που περνάει απο το στόμα. Συχνά και κατά περίπτωση,  ειτε η μύτη είτε ο λαιμός ψεκάζεται με σπρέυ ξυλοκαίνης, ώστε να μην υπάρχει ενόχληση. 
• Εάν έχετε ένα ύποπτο εξόγκωμα ή οζίδιο στον λάρυγγα, ο γιατρός σας μπορεί να συστήσει τη λήψη δείγματος ιστού για εξέταση (βιοψία).

Θεραπεία

Η καλύτερη θεραπεία της οξείας λαρυγγίτιδας είναι η αφωνία και η επάρκής ενυδάτωση. Φυσικά όταν συνυπάρχει με άλλη λοίμωξη του ανώτερου αναπνευστικού, θα πρέπει να αντιμετωπιστουν συνδυαστικά.

Φαρμακευτική Αγωγή

• Κορτικοστεροειδή. Εάν η ανάγκη σας να μιλήσετε καθαρά είναι επείγουσα, ένας γιατρός μπορεί να συνταγογραφήσει κορτικοστεροειδή. 
• Αντιβιοτικά. Εάν έχετε βακτηριακή λοίμωξη, μπορεί να σας χορηγηθούν αντιβιοτικά. Όμως η λαρυγγίτιδα προκαλείται πολύ σπάνια από βακτήρια. Και τα αντιβιοτικά δεν θα βοηθήσουν στην ιογενή λαρυγγίτιδα.
• Φάρμακα για τον πόνο. Εάν πονάτε, μπορείτε να πάρετε παρακεταμόλη ή ιβουπροφαίνη. 
• Φωνητική θεραπεία / ανάπαυση. Ένας λογοθεραπευτής σας διδάσκει πώς να φροντίζετε τη φωνή σας και να μειώνετε τις συμπεριφορές που την καταπονούν.
• Θεραπεία για την ΓΟΠ που περιλαμβάνει τόσο φάρμακα που μειώνουν την γαστρική οξύτητα όπως αναστολείς πρωτονίων (PPI) όσο και σκευάσματα που δρουν τοπικά και καταπραύνουν το λάρυγγα, μειώνοντας την επίπτωση της παλιδρόμησης στον βλεννογόνο λάρυγγα και του οισοφάγου όπως πχ Gaviscon

Κατ ‘οίκον φροντίδα

Μπορείτε να δοκιμάσετε μια σειρά από σπιτικές θεραπείες για να βοηθήσετε στην θεραπεία της λαρυγγίτιδας σας:

• Πίνετε πολλά υγρά. Από νωρίς, η κατάποση μπορεί να είναι επώδυνη, αλλά όσο περισσότερο είστε ενυδατωμένοι, τόσο το καλύτερο. Αποφύγετε όμως το αλκοόλ και την καφεΐνη.
• Χρησιμοποιήστε υγραντήρες και συσκευές εισπνοής μέντας και ευκαλύπτου . 

Μπορείτε επίσης να πιπιλίζετε παστίλιες για το λαιμό, οι οποίες συχνά περιέχουν βότανα όπως ο ευκάλυπτος και η μέντα, γνωστά για την αντιφλεγμονώδη δράση τους.

Αποφύγετε τα ξηρά, καπνιστά ή σκονισμένα δωμάτια.

Μείνετε μακριά από αποσυμφορητικά. Σε στεγνώνουν όταν ο λαιμός σου θέλει υγρασία.

Μην ψιθυρίζετε! Αυτό στην πραγματικότητα επιβαρύνει περισσότερο τις φωνητικές σας χορδές.

Επιπλοκές λαρυγγίτιδας

• Η λαρυγγίτιδα μπορεί να είναι πολύ σοβαρή στα παιδιά. Προσέξτε για πυρετό και καλέστε γιατρό εάν το παιδί σας είναι μικρότερο των 3 μηνών και έχει πυρετό 38 C και άνω, ή είναι μεγαλύτερο από 3 μηνών και έχει πυρετό 39 C και άνω.
• Δυσκολία στην αναπνοή, κατάποση, άκουσμα ήχων υψηλής έντασης κατά την αναπνοή (συριγμός)  ή έντονη σιελόρροια.

Στα παιδιά, μπορεί να οδηγήσει σε λαρυγγοτραχειίτιδα, στένωση των αεραγωγών ή επιγλωττίτιδα!

ΠΡΟΣΟΧΗ! Η λαρυγγίτιδα σε ενήλικες δεν είναι σοβαρή, αλλά θα πρέπει να επισκεφτείτε έναν ΩΡΛ γιατρό εάν έχετε βραχνάδα για περισσότερες από 2 εβδομάδες, βήχετε αίμα, έχετε πυρετό πάνω από 39 C ή έχετε δυσκολία στην αναπνοή.

1. ΠΑΡΑΛΥΣΕΙΣ ΦΩΝΗΤΙΚΩΝ ΧΟΡΔΩΝ

Η παράλυση των φωνητικών χορδών είναι μια κατάσταση κατά την οποία οι φωνητικές χορδές δεν μπορούν να κινηθούν σωστά. Υπάρχουν διάφορες αιτίες παράλυσης των φωνητικών χορδών, όπως βλάβη στα νεύρα ή στους μύες που ελέγχουν τις φωνητικές χορδές, ιογενείς λοιμώξεις, ιατρογενής τραυματισμός ή τραύμα στον τράχηλο, όγκοι και νευρολογικές καταστάσεις όπως η νόσος του Πάρκινσον ή η σκλήρυνση κατά πλάκας. Όταν υπάρχει παράλυση της μιας χορδής, το κύριο σύμπτωμα είναι η βραχνάδα. Ωστόσο, σε περιπτώσεις όπου υπάρχει παράλυση και των δύο φωνητικών χορδών τότε υπάρχει κυρίως δύσπνοια με συριγμό. Ορισμένες φορές μαζί με τα συμπτώματα αυτά υπάρχει και πνευμονία   λόγω εισρόφησης τροφής στην τραχεία.

O ακρογωνιαίος λίθος στην κλινική εξέταση  για τη διάγνωση της παράλυσης των φωνητικών χορδών είναι η λαρυγγοσκόπηση.Άλλες εξετάσεις μπορεί να περιλαμβάνουν αξονική τομογραφία ή μαγνητική τομογραφία για την παρατήρηση των νεύρων και των μυών γύρω από τις φωνητικές χορδές και τον αποκλεισμό τυχόν υποκείμενων παθήσεων. Η ηλεκτρομυογραφία (EMG) μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για τη μέτρηση της ηλεκτρικής δραστηριότητας των μυών που εμπλέκονται στην ομιλία.

Η θεραπεία της παράλυσης των φωνητικών χορδών εξαρτάται από τη σοβαρότητα της πάθησης και την υποκείμενη αιτία. Σε ήπιες περιπτώσεις, η θεραπεία μπορεί να μην είναι απαραίτητη και η κινητικότητα των φωνητικών  χορδών επανέρχεται σταδιακά . Η φωνοθεραπεία, που αποτελείται από ασκήσεις και τεχνικές για τη βελτίωση της ποιότητας της φωνής, μπορεί να είναι χρήσιμη για ορισμένους ασθενείς. 

Τα φάρμακα που  συνταγογραφούνται για τη διαχείριση των συμπτωμάτων της παράλυσης των φωνητικών χορδών, είναι κατασταλτικά του βήχα ή αντιβιοτικά για τη θεραπεία σχετικών λοιμώξεων του αναπνευστικού. Σε ορισμένες περιπτώσεις, σε ασθενείς με παράλυση φωνητικών χορδών μπορεί να συνταγογραφηθούν κορτικοστεροειδή ή άλλα αντιφλεγμονώδη φάρμακα για τη μείωση του οιδήματος και της φλεγμονής των φωνητικών χορδών. Σε 

Χειρουργικές επεμβάσεις όπως 

• η θυρεοπλαστική, 
• επεμβάσεις έγχυσης όπου γεμίζει η μια χορδή με λίπος ή αδρανες υλικό για να μετατοπιστεί
• η εκ νέου νεύρωση του λάρυγγα με αυτόλογο μόσχευμα νεύρου 

μπορεί να συνιστώνται για πιο σοβαρές περιπτώσεις παράλυσης φωνητικών χορδών. Σε παραλύσεις που συνοδεύνται με δύσπνοια πρέπει να γίνεται άμεσα σκέψη για τραχειοστομία και χορδεκτομή σε μεταγενέστερο χρόνο.

Η απόφαση για οποιαδήποτε επέμβαση στο λάρυγγα σε όσες παραλύσεις οφείλονται σε τραυματισμό (είτε ιατρογενή είτε όχι) θα πρέπει να λαμβάνεται μετά απο 6 μήνες παρακολούθησης και αφού έχει γίνει χορήγηση κορτιζόνης και αφού ληφθεί υπόψιν η κατάσταση της αναπνοής και τη κατάποσης του ασθενούς.

1. ΚΑΛΟΗΘΕΙΣ ΔΟΜΙΚΕΣ ΑΛΛΟΙΩΣΕΙΣ ΦΩΝΗΤΙΚΩΝ ΧΟΡΔΩΝ

Οι δομικές βλάβες των φωνητικών χορδών μπορεί να είναι καλοήθεις (μη καρκινικές) ή κακοήθεις (καρκινικές) . Αυτό το κεφαλαιο εστιάζει στις καλοήθεις βλάβες των φωνητικών χορδών. Οι βλάβες στις φωνητικές σας χορδές μπορούν να αλλάξουν τη φωνή, καθιστώντας δύσκολη ή ακόμα και επώδυνη την ομιλία ή το τραγούδι. Οι καλοήθεις βλάβες περιλαμβάνουν τα οζίδια φωνητικών χορδών, τους πολύποδες και τις κύστεις.

3.1 Οζίδια φωνητικών χορδών, που μερικές φορές ονομάζονται κομβία, μπορεί να σχηματιστούν εάν γίνεται επανειλημμένα κακή ή υπερβολική χρήση της φωνής. Αυτές οι αλλοιώσεις που μοιάζουν με κάλους αναπτύσσονται στο μέσο των φωνητικών χορδών. Αυτό το τμήμα των φωνητικών χορδών χρησιμοποιείται πιο συχνά όταν κατα την φώνηση. Κατά κανόνα, αναπτύσσονται οζίδια και στις δύο φωνητικές χορδές, το ένα απέναντι από το άλλο. Οποιοσδήποτε μπορεί να εμφανίσει όζίδια φωνητικών χροδών, αλλά είναι πιο συνηθισμένα σε παιδιά, επαγγελματίες φωνής όπως δάσκαλοι, εκπαιδευτές, προπονητές, τηλεφωνητές, τραγουδιστές και παρουσιαστές.

3.2 Οι πολύποδες των φωνητικών χορδών, όπως τα οζίδια, μπορεί να προκύψουν από την επανειλημμένη υπερβολική ή κακή χρήση της φωνής . Μπορούν επίσης να σχηματιστούν μετά από ένα μεμονωμένο επεισόδιο φωνητικής κακοποίησης (όπως φωνές σε αθλητικό γεγονός). Οι πολύποδες μπορεί να ποικίλλουν σε μέγεθος και σχήμα, αλλά συνήθως είναι μεγαλύτεροι από τους όζους. Το σχήμα τους μπορεί να ταξινομηθεί ως μισχωτό ή ευρείας βάσης και ως προς τα ιστολογικά τους χαρακτηριστικά  διαχωρίζονται σε ζελατινώδεις, ινώδεις και αιμορραγικοί. Συνήθως σχηματίζονται στη μία φωνητική χορδή, αλλά η τριβή από έναν μόνο πολύποδα που τρίβεται πάνω στην άλλη φωνητική χορδή μπορεί να προκαλέσει το σχηματισμό πρόσθετου πολύποδα. Οι πολύποδες φωνητικών χορδών είναι  είναι πιο πιθανό να σχηματιστούν μετά από ένα επεισόδιο υπερβολικής χρήσης φωνής.

3.3 Οι κύστεις φωνητικών χορδών είναι αλλοιώσεις που αποτελούνται από έναν σάκο γεμάτο υγρό ή ημιστερεό περιεχόμενο.  Οι κύστεις των φωνητικών χορδών είναι λιγότερο συχνές από τους όζους και τους πολύποδες των φωνητικών χορδών, αλλά μπορεί να προκαλέσουν πολλά από τα ίδια συμπτώματα. Δεν σχετίζονται απαραίτητα με υπερβολική χρήση φωνής.

Το πιο κοινό σύμπτωμα μιας βλάβης των φωνητικών χορδών είναι η βραχνάδα ή η ραγισμένη φωνή. Ωστόσο, τα συμπτώματα εξαρτώνται από το μέγεθος της βλάβης και από το πόσο παρεμβαίνει στο άνοιγμα, το κλείσιμο και τη δόνηση των φωνητικών χορδών μαζί.

Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν:

• Βραχνάδα.
• Δυσχέρεια στην αναπνοή.
• Φωνητική κοπωση.
• Απώλεια της φωνής 
• Απώλεια του φωνητικού εύρους.
• Μια φωνή που σπάει εύκολα.
• Τραχιά, ραγισμένη φωνή.
• Συχνός βήχας, ανάγκη για καθαρισμό του λάρυγγα 

Οζίδια και πολύποδες σχηματίζονται σε μεγάλες περιόδους υπερβολικής χρήσης της φωνής σας ή αλόγιστης χρήσης των φωνητικών χορδών . Η ομιλία ή το τραγούδι για παρατεταμένες περιόδους, οι φωνές ή το τέντωμα της φωνής  μπορούν όλα να προκαλέσουν ερεθισμό και φλεγμονή των φωνητικών χορδών, προκαλώντας τελικά βλάβες. Το τραγούδι (ιδιαίτερα σε επαγγελματίες τραγουδιστές), η κραυγή και η συχνή ομιλία (για παράδειγμα, αν είστε δάσκαλος, προπονητής ή πωλητής) μπορούν όλα να οδηγήσουν σε οζίδια ή πολύποδες.

Άλλοι παράγοντες μπορεί να μετατρέψουν τις φωνητικές χορδές επιρρεπείς σε βλάβες ή να  επιδεινώσουν υπάρχουσες βλάβες. Αυτοί περιλαμβάνουν:

• Κάπνισμα.
• Ρινοκολπίτιδα
• Αλλεργίες.
• Υποθυρεοειδισμός.
• Χρόνια παλινδρόμηση οξέος (ΓΟΠ).
• Η υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ ή καφεΐνης.
• Χρησιμοποιώντας τη φωνή σας όταν είστε άρρωστοι με κρυολόγημα ή λοίμωξη του ανώτερου αναπνευστικού.

Οι κύστεις των φωνητικών χορδών μπορεί να σχηματιστούν εάν ένας αδένας στις φωνητικές χορδές σας μπλοκαριστεί ή θραύσματα κυτταρικών υπολειμμάτων παγιδευτούν μέσα στον ιστό των φωνητικών χορδών.

Για τη σωστή διάγνωση απαιτείται η λήψη ενός λεπτομερούς ιστορικού με έμφαση στην αξιολογηση των αιτίων που αναφέρθηκαν. Διαγνωστικά απαιτείται η διενέργεια λαρυγγοσκόπησης και στροβοσκοπησης όπου ελέγχεται τόσο η κατάσταση του λαρυγγικού βλεννογόνου αλλά και η κινητικότητα των φωνητικών χορδών. 

Η θεραπεία μπορεί να κυμαίνεται από συντηρητικές, συμπεριφορικές, φαρμακευτικές και διαιτητικές θεραπείες έως πιο επεμβατικές θεραπείες όπως η χειρουργική επέμβαση.

3. 4 ΟΙΔΗΜΑ REINKE

Το οίδημα Reinke είναι μια πολυποειδής αλλοίωση που εμφανίζεται στις φωνητικές χορδές. Χαρακτηρίζεται από τη συσσώρευση υγρού στο χώρο του Reinke , το οποίο είναι μια ουσία που μοιάζει με γέλη και καλύπτει τις φωνητικές χορδές. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα μια βαθιά και βραχνή φωνή, καθώς και χρόνιο βήχα και καθαρισμό του λαιμού. Τα άτομα που καπνίζουν, πίνουν αλκοόλ ή έχουν γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση, διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο να αναπτύξουν οίδημα Reinke. Έχει επίσης βρεθεί μια συσχέτιση του υποθυρεοειδισμό και τους οιδήματος Reinke.

Οι θεραπευτικές επιλογές περιλαμβάνουν αλλαγές στον τρόπο ζωής, όπως διακοπή του καπνίσματος και της κατανάλωσης αλκοόλ, καθώς και φωνητική θεραπεία. Σημαντικό ρόλο παίζει και η επαρκής αντιμετώπισης της ΓΟΠ. Σε πιο σοβαρές περιπτώσεις, μπορεί να χρειαστεί χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεση της περίσσειας υγρού και ιστού. 

1. ΚΑΚΟΗΘΕΙΣ ΠΑΘΗΣΕΙΣ ΛΑΡΥΓΓΟΣ

Οι δύο σημαντικότεροι  παράγοντες κινδύνου που αυξάνουν εξαιρετικά τη πιθανότητα εμφάνισης καρκίνου κεφαλής και τραχήλου είναι 

• Κάπνισμα .  Οι έρευνες έδειξαν οτι το κάπνισμα αυξάνει κατά 70% την πιθανότητα εμφάνισης κακοήθειας κεφαλής και τραχήλου. Το άτμισμα βρέθηκε οτι έχει βλαπτική επίδραση στο DNA των κυττάρων και προκαλεί κυτταρικές βλάβες. Η χρήση αρωματικών ουσιών είναι επίσης πολύ επβαρυντική για τους βλεννογόνους και εικάζεται ότι σχετίζονται με καρκίνους κεφαλής και τραχήλου, ωστόσο απαιτούνται μακροχρόνιες μελέτες για την ταυτοποίηση άμεσης σχέσης ατμίσματος και καρκίνου.
• Αλκοόλ. Καταχρηστική κατανάλωση αλκοόλ σχετίζεται αποδεδειγμένα με αυξημένη πιθανότητα εμφάνισης καρκίνου στόματος, φάρυγγα, λάρυγγα και οισοφάγου.

Συνδυαστικά το κάπνισμα και το αλκοόλ εκτοξεύουν τις πιθανότητες για εμφάνιση κακοήθειας. Για το λόγο αυτό θα πρέπει να υπάρχει μεγάλος δείκτης υποψίας στα άτομα με αυτές τις συνήθειες. 

Κρίσιμα συμπτώματα

Για την αύξηση του βαθμού ετοιμότητας της κοινότητας θα παραθέσω τα κυριότερα συμπτώματα καρκίνου κεφαλής και τραχήλου που ενδομένως να οδηγήσουν τα άτομα υψηλού κινδύνου στον ΩΡΛ πιο νωρίς βελτιώνοντας γεωμετρικά την πρόγνωσή τους, δηλαδή το προσδόκιμο επιβίωσής τους. Ο αναγνώστης θα διαπιστώσει ότι πολλά από αυτά τα συμπτώματα είναι γενικά και μή ειδικά, οπότε επ ουδενί η ύπαρξή τους δε συνεπάγεται ΠΑΝΤΑ κακοήθεια, διότο εμφανίζονται και σε καλοήθεις νόσους. Ωστόσο, η διάρκεια εμφάνισής τους σε συνδυασμό με το προσωπικό ιστορικό και την ύπαρξη προδιαθεσικών παραγόντων (κυρίως κάπνισμα και αλκοόλ) πρέπει να λαμβάνονται πάντα υπόψη ώστε να υπάρχει η ανάλογη κινητοποίηση. Επί αμφιβολιών μη διστάζετε να ρωτήσετε τον ΩΡΛ ιατρό σας! Τα συμπτώματα, λοιπόν, καρκίνου κεφαλής και τραχήλου είναι τα εξής 

• Πόνος στην κατάποση ή πρήξιμο στο λαιμό που δεν υποχωρεί παρά τη θεραπεία
• Επίμονη ανώδυνη ή επώδυνη τραχηλική διόγκωση
• Έντονη κακοσμία στόματος που δε σχετίζεται με άλλη αιτία
• Βραχνάδα που διαρκεί πάνω από τρεις εβδομάδες
• Δυσκολία στην μάσηση, κατάποση. 
• Μειωμένη κινητικότητα γλώσσας
• Αντανακλαστική ωταλγία δηλαδή πόνος στο αυτί όταν καταπίνουμε
• Επίμονος πόνος στην κάτω γνάθο
• Επίμονη ρινική απόφραξη με ή χωρίς διαταραχή όσφρησης. 
• Αδικαιολόγητη απώλεια βάρους / κόπωση
• Βλεννώδης αιμόπτυση